Muqe
New member
. mal Konuşuyorlar. Ve şimdiye kadar yeni bir şey yok. Bunu baştan çıkarıcı ambalaj, hedeflere göre sıcak veya soğuk renkler, şekerli veya kas semantiği, stadyum korolarına benzeyen promosyon reklam panoları ile yaparlar. Ama mesele konuşmaları değil. Mesele şu ki: Ne diyorlar? Ve her şeyden önce: Birisi onları gerçekten dinliyor mu?
Retorik olmaktan uzak sorular, Davide Pellegrini, Parma Üniversitesi'nde pazarlama profesörüKonferans sırasında Mercan. Bizi yüzüne rahatsız edici bir gerçek bakmaya zorlayan göz kamaştırıcı bir müdahale: sadakatİçinde perakendeBitti. Ve hayır, bu fiyat.
Pellegrini bariz ve ihmal edilen birden başlar: Bugün müşteriler Infideli. Ürünler için çok fazla değil – bunlar gidip arabalara gider – yerlere gelince. Dükkanlara. İşaretlere. Bir zamanlar zaman içinde inşa edilen ilişkiye ve bugün birkaç tıklamada (her anlamda) tüketilir. Ama hata, dikkatli olun,e-ticaret. Ne deenflasyon. Gerçek suçluTutarlılık olmaması. Ya da daha doğrusuHizmet Tasarımının olmaması.
Şeyler? Profesyonel olarak bir kelime, ama çok güçlü bir kavram. Servis tasarımı, her detay bir söz gibiymiş gibi, ürün yelpazesinden promosyona kadar her şeyi tasarlamak anlamına gelir. Ve sanki her vaat meselesiymiş gibi güven. Çünkü raf A ve broşür B diyorsa ve personel orada veya (daha kötüsü) değilse, ancak bilmiyorsa, müşteri alır ve ayrılır. Gerçekten.
Veriler orada, onları cerrahi ritimle tavlar: metrekare başına üretkenlik, emek maliyeti, zaman maaşı, hareket ettirme, marjlar, “liffta” ı daha fazla daha fazla, ancak akademik bir makale değil: perakende gerçekliğinde bir gerçeklik gösterisidir; İndirimin gerçekleştirdiği ancak güvence vermediği durumlarda, yakınlığın potansiyeline sahip olduğu ancak atıkların değeri, süper sanatın sadece metrekare meselesi olmayan bir kimlik aradığı yer.
Ne olmuş? Sonra diyor ki HacılarGeri dönelim temel. Gerçek olanlar. İyi söylenirse, bir yumurtanın konuşabileceğini söyleyenler. Bir muz “Ben sürdürülebilirim, iyiyim, ben seninim” diyebilir. Ama aynı zamanda hiçbir ürün bir insan kadar konuşmayacak. Hizmet – gerçek hizmet – bir prosedür değil, bir ilişkidir. O Empati olmadan sadakat yok.
Sahneye geri dön ParasuramanAlgılanan kalitenin beş boyutu ile: somutluk, güvenilirlik, reaktivite, güvence, empati. Eski şeyler gibi görünüyor mu? Ve bunun yerine, günümüzde reddederseniz çok güncel. Fark, müşteriye gözlerdeki, canlı veya bir arayüz aracılığıyla nasıl bakacağını bilenleri yapar ve ne aradığını anlar. Spoiler,%20 indirim değil.
Finalde, Pellegrini de bir provokasyon başlattı. saf pazarlama dersi: İnsanların gücünü hafife almıyoruz. Verilerin (aynı zamanda gerekli olan) değil, gerçek olanlar; Konuşmayı, güvence altına almayı, çözmeyi, gülümsemeyi bilenler. Sadece işlemleri değil, değer yaratmayı bilenler.
Çünkü evet, mallar konuşuyor. Ancak Müşteri sadece onunla konuşmak için onunla konuşursa sadık kalır. Ya da en azından, bu gerçekten deniyor.
*İşaretleme ve GDOWEEK Direktörü
Retorik olmaktan uzak sorular, Davide Pellegrini, Parma Üniversitesi'nde pazarlama profesörüKonferans sırasında Mercan. Bizi yüzüne rahatsız edici bir gerçek bakmaya zorlayan göz kamaştırıcı bir müdahale: sadakatİçinde perakendeBitti. Ve hayır, bu fiyat.
Pellegrini bariz ve ihmal edilen birden başlar: Bugün müşteriler Infideli. Ürünler için çok fazla değil – bunlar gidip arabalara gider – yerlere gelince. Dükkanlara. İşaretlere. Bir zamanlar zaman içinde inşa edilen ilişkiye ve bugün birkaç tıklamada (her anlamda) tüketilir. Ama hata, dikkatli olun,e-ticaret. Ne deenflasyon. Gerçek suçluTutarlılık olmaması. Ya da daha doğrusuHizmet Tasarımının olmaması.
Şeyler? Profesyonel olarak bir kelime, ama çok güçlü bir kavram. Servis tasarımı, her detay bir söz gibiymiş gibi, ürün yelpazesinden promosyona kadar her şeyi tasarlamak anlamına gelir. Ve sanki her vaat meselesiymiş gibi güven. Çünkü raf A ve broşür B diyorsa ve personel orada veya (daha kötüsü) değilse, ancak bilmiyorsa, müşteri alır ve ayrılır. Gerçekten.
Veriler orada, onları cerrahi ritimle tavlar: metrekare başına üretkenlik, emek maliyeti, zaman maaşı, hareket ettirme, marjlar, “liffta” ı daha fazla daha fazla, ancak akademik bir makale değil: perakende gerçekliğinde bir gerçeklik gösterisidir; İndirimin gerçekleştirdiği ancak güvence vermediği durumlarda, yakınlığın potansiyeline sahip olduğu ancak atıkların değeri, süper sanatın sadece metrekare meselesi olmayan bir kimlik aradığı yer.
Ne olmuş? Sonra diyor ki HacılarGeri dönelim temel. Gerçek olanlar. İyi söylenirse, bir yumurtanın konuşabileceğini söyleyenler. Bir muz “Ben sürdürülebilirim, iyiyim, ben seninim” diyebilir. Ama aynı zamanda hiçbir ürün bir insan kadar konuşmayacak. Hizmet – gerçek hizmet – bir prosedür değil, bir ilişkidir. O Empati olmadan sadakat yok.
Sahneye geri dön ParasuramanAlgılanan kalitenin beş boyutu ile: somutluk, güvenilirlik, reaktivite, güvence, empati. Eski şeyler gibi görünüyor mu? Ve bunun yerine, günümüzde reddederseniz çok güncel. Fark, müşteriye gözlerdeki, canlı veya bir arayüz aracılığıyla nasıl bakacağını bilenleri yapar ve ne aradığını anlar. Spoiler,%20 indirim değil.
Finalde, Pellegrini de bir provokasyon başlattı. saf pazarlama dersi: İnsanların gücünü hafife almıyoruz. Verilerin (aynı zamanda gerekli olan) değil, gerçek olanlar; Konuşmayı, güvence altına almayı, çözmeyi, gülümsemeyi bilenler. Sadece işlemleri değil, değer yaratmayı bilenler.
Çünkü evet, mallar konuşuyor. Ancak Müşteri sadece onunla konuşmak için onunla konuşursa sadık kalır. Ya da en azından, bu gerçekten deniyor.
*İşaretleme ve GDOWEEK Direktörü