A
admin
Guest
1969 Yılında Ay’a Ayak Bastığımız Apollo 11 nazaranvinin Görünmeyen Yüzü
1960’lı yıllar bilimsel muvaffakiyetler kelam konusu olduğunda katiyen rakipsizdi. Lakin fazlaca az olay, Ay’a iniş kadar büyük ses getirdi. Şaşırtan olansa, bizi oraya götüren süratle gelişen teknolojinin bugünün standartlarına nazaran epeyce ilkel görünmesi. Bu açıdan bakıldığında Apollo 11 misyonu, bugün bile insanları hayrete düşürmeye devam ediyor. Ay’a inişin perde gerisindeki teknolojiye ve yeteneğe göz atıyoruz…
Apollo 11 Hangi Kurallarda Ay’a Gitti?
20 Temmuz 1969’da, yani cep telefonlarının yahut birinci konut bilgisayarının icadından bile evvel, ABD birinci Ay’a iniş bakılırsavini başlattı: Apollo 11. 363 fit uzunluğundaki Satürn V roketi Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’nden sabah 9:32’de fırlatıldı. Üç astronot Ay’a hakikat yola çıktı: Komuta modülü pilotu Michael Collins, Ay modülü pilotu Edwin “Buzz” Aldrin ve Ay’a ayak basan birinci insan olarak kendine dünya çapında bir isim yapan ikonik kumandan Neil A. Armstrong.
İnsanlığın birinci Ay yürüyüşü etkileyici olsa da, bu olayın en kıymetli başarılarından kimileri perde ardında gerçekleşti. Tüm teknolojiyi ve teçhizatı hazırlamak olağan ki kolay bir iş değildi.
Yuri Gagarin’den Ay’a İnişe Uzanan Seyahat
Erken uzay seyahatleri, öteki gezegenlere araç göndermeyi içermiyordu. Başlangıçta, araştırmacılar ve siyasetçiler yalnızca insanları uzaya götürmek ve vaktin çağdaş teknolojisinin hudutlarını test etmek istiyordu. 1957’de Sovyetler Birliği tarafınca dünya yörüngesine fırlatılan birinci yapay uydu Sputnik 1 üzere biroldukca erken deneme, canlıları hiç içermiyordu bile.
Şartların ömür üstündeki tesirlerini araştıran ondan sonrasındaki deneyler, köpekler yahut maymunlar üzere hayvanların, kimi vakit uçuştan sağ çıkma niyeti olmaksızın fırlatılmasıyla ilgiliydi.
1951 yılının Eylül ayında, 11 fare ile birlikte bir al yanaklı maymun olan Yorick sağ salim geri döndü ve birinci sefer bir maymunun uzayda hayatta kaldığını gördük.
Sonunda, 1961’de SSCB birinci kozmonotu olan Yuri Gagarin’i uzaya fırlattı. Bu olay, beşerli uzay seyahatinin doğuşunu müjdeledi.
Ancak insanları Ay’a götürmek, bir kapsülü fırlatmak için harika yörüngeyi “sıradançe” hesaplamaktan hayli daha fazlasını içeriyordu. Aralık 1968’de NASA tarafınca gerçekleştirilen Apollo 8 nazaranvi, beşerli bir aracı düşük Dünya yörüngesinin ötesine taşımayı başarırken, hiç bir insan diğer bir astronomik objeye başarılı bir biçimde ayak basmamıştı.
Elle Dikilmiş Ay Giysileri
Astronotların Ay’a birinci adımlarını atmaları için uzay aracının şiddetli uzay ortamına dayanması gereken tek şey değildi. Astronotlar, komuta modülünden ayrıldıktan daha sonra kendi ömür takviyeleri olacak tesirli uzay giysilerine muhtaçlık duyuyorlardı. Birkaç farklı değişiklikten daha sonra, Apollo A7L giysisi 21 kat müdafaa içerir biçimde ortaya çıktı.
Basınçlı elbise tek başına etkileyici bir teknoloji kesimiydi. Entegre su dolu tüpler, astronotların çok ısınmadan korunmasına yardımcı oldu ve özel bir sırt çantası oksijen üzere ek ömür dayanak ögeleri sundu. Daha da etkileyici olan ise, bu elbiseyi bir küme hanımın, büsbütün elle dikmesiydi.
Elbise, tek el imali hami tedbir değildi. Paraşüt ve ısı kalkanı üzere ekipmanlar da büsbütün el üretimiydi.
Pekala ya Bilgisayarlar?
Bir öbür etkileyici muvaffakiyet, bakılırsavin muvaffakiyetinden sorumlu bilgisayarlara aitti. Natürel ki, bilgisayarlar kendi başlarına o kadar standart değildi ve devrin “modern” bilgisayarları, üst üste dizilmiş birkaç buzdolabının boyutundaydı.
Yük değerli olduğunda, bilim insanları “çekirdek ip bellek” olarak bilinen eşsiz bir bellek dizaynını denemeye karar verdiler. Vaktine bakılırsa inanılmaz derecede verimli bulunmasına ve epeyce fazla tartı tasarrufuna yardımcı bulunmasına karşın, insani bir dokunuşa gereksinimi vardı.
İnsanların, programın tüm 0’larını ve 1’lerini harika bir hassasiyetle çevirmek için bir iğne kullanmaları gerekiyordu. nazaranvden sorumlu bireylerin birçok dokuma çalışanlarıydı.
Apollo Rehberlik Bilgisayarı (AGC) ve Ekran Klavyesinin (DSKY) ardında ortaya çıkan teknoloji, vakit içinderının epeyce ötesindeydi. Apollo bilgisayarı, entegre devreleri ve bilgisayar çiplerini kullanan birinci kıymetli aygıttı.
Bizi aya götüren teknoloji, çağdaş bir dijital saatle karşılaştırılabilir bir belleğe sahipti.
Çağdaş Uzay Seyahati Ne Kadar Farklı?
Elon Musk’ın otomobilleri uzaya fırlatmasını ve milyarderlerin sırayla uzaya çıkması daha sonrasında, artık epeyce şeyin değiştiğini görmek kolay. Bilim topluluğu son birkaç on yılda epeyce şey öğrendi ve roket biliminin artık emekleme periyodunda olmadığı kesin.
Daha esnek giysiler, geniş uzay araçları ve daha uzun bakılırsavler, çağdaş uzay seyahati tecrübelerinden yalnızca birkaçı. NASA, sadece ikisi başarısız olan 200’den çok beşerli uçuş bakılırsavi tamamladı. 1969’daki birinci bakılırsavden bu yana, on iki insan daha Apollo 11’in ayak izlerini muvaffakiyetle takip etti ve Ay’da yürüdü.
Beşerli nazaranvlerin ötesinde, dünya çapındaki kurumlar uzak uzay aracı kullanarak Venüs ve Jüpiter üzere başka gezegenlerle “temas kurmayı” başardılar. NASA’nın çağdaş uzay fotoğrafçılığı, koltuğumuzdan kalkmadan galaksileri görmemize bile müsaade veriyor.
Beşerler bu biçimdelardan beri çabucak hemen bir sefer daha Ay’a yahut farklı bir gezegene inmemiş olsa da, NASA dünyaya bağlı olma periyodunun sona ermesini umuyor. NASA, uzun müddettir Mars’ı ziyaret etme mümkünlüğünü araştırıyor. Şu anda Mars’ta insansız bakılırsavler yürütülüyor ve kâfi takviye ve araştırma ile bunun yakın gelecekte beşerli hale geleceğini umuyor.
Hiç emsalsiz, Apollo 11 vazifesi, insanlığın en değerli başarılarından biri. Muvaffakiyetin ardındaki beşerler, yaratıcı tahlillerle o devrin yetersiz üzere görünen teknolojisini destekleyebilmek için günün her saatinde çalıştı. Ve buda başarılı oldular. Bu olay on yıllar evvel gerçekleşmiş olsa da, tarihi bir daha tanımlamak için hudutları zorlayan bilim insanları için ilham verici olmaya devam ediyor.
1960’lı yıllar bilimsel muvaffakiyetler kelam konusu olduğunda katiyen rakipsizdi. Lakin fazlaca az olay, Ay’a iniş kadar büyük ses getirdi. Şaşırtan olansa, bizi oraya götüren süratle gelişen teknolojinin bugünün standartlarına nazaran epeyce ilkel görünmesi. Bu açıdan bakıldığında Apollo 11 misyonu, bugün bile insanları hayrete düşürmeye devam ediyor. Ay’a inişin perde gerisindeki teknolojiye ve yeteneğe göz atıyoruz…
Apollo 11 Hangi Kurallarda Ay’a Gitti?
20 Temmuz 1969’da, yani cep telefonlarının yahut birinci konut bilgisayarının icadından bile evvel, ABD birinci Ay’a iniş bakılırsavini başlattı: Apollo 11. 363 fit uzunluğundaki Satürn V roketi Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’nden sabah 9:32’de fırlatıldı. Üç astronot Ay’a hakikat yola çıktı: Komuta modülü pilotu Michael Collins, Ay modülü pilotu Edwin “Buzz” Aldrin ve Ay’a ayak basan birinci insan olarak kendine dünya çapında bir isim yapan ikonik kumandan Neil A. Armstrong.
İnsanlığın birinci Ay yürüyüşü etkileyici olsa da, bu olayın en kıymetli başarılarından kimileri perde ardında gerçekleşti. Tüm teknolojiyi ve teçhizatı hazırlamak olağan ki kolay bir iş değildi.
Yuri Gagarin’den Ay’a İnişe Uzanan Seyahat
Erken uzay seyahatleri, öteki gezegenlere araç göndermeyi içermiyordu. Başlangıçta, araştırmacılar ve siyasetçiler yalnızca insanları uzaya götürmek ve vaktin çağdaş teknolojisinin hudutlarını test etmek istiyordu. 1957’de Sovyetler Birliği tarafınca dünya yörüngesine fırlatılan birinci yapay uydu Sputnik 1 üzere biroldukca erken deneme, canlıları hiç içermiyordu bile.
Şartların ömür üstündeki tesirlerini araştıran ondan sonrasındaki deneyler, köpekler yahut maymunlar üzere hayvanların, kimi vakit uçuştan sağ çıkma niyeti olmaksızın fırlatılmasıyla ilgiliydi.
1951 yılının Eylül ayında, 11 fare ile birlikte bir al yanaklı maymun olan Yorick sağ salim geri döndü ve birinci sefer bir maymunun uzayda hayatta kaldığını gördük.
Sonunda, 1961’de SSCB birinci kozmonotu olan Yuri Gagarin’i uzaya fırlattı. Bu olay, beşerli uzay seyahatinin doğuşunu müjdeledi.
Ancak insanları Ay’a götürmek, bir kapsülü fırlatmak için harika yörüngeyi “sıradançe” hesaplamaktan hayli daha fazlasını içeriyordu. Aralık 1968’de NASA tarafınca gerçekleştirilen Apollo 8 nazaranvi, beşerli bir aracı düşük Dünya yörüngesinin ötesine taşımayı başarırken, hiç bir insan diğer bir astronomik objeye başarılı bir biçimde ayak basmamıştı.
Elle Dikilmiş Ay Giysileri
Astronotların Ay’a birinci adımlarını atmaları için uzay aracının şiddetli uzay ortamına dayanması gereken tek şey değildi. Astronotlar, komuta modülünden ayrıldıktan daha sonra kendi ömür takviyeleri olacak tesirli uzay giysilerine muhtaçlık duyuyorlardı. Birkaç farklı değişiklikten daha sonra, Apollo A7L giysisi 21 kat müdafaa içerir biçimde ortaya çıktı.
Basınçlı elbise tek başına etkileyici bir teknoloji kesimiydi. Entegre su dolu tüpler, astronotların çok ısınmadan korunmasına yardımcı oldu ve özel bir sırt çantası oksijen üzere ek ömür dayanak ögeleri sundu. Daha da etkileyici olan ise, bu elbiseyi bir küme hanımın, büsbütün elle dikmesiydi.
Elbise, tek el imali hami tedbir değildi. Paraşüt ve ısı kalkanı üzere ekipmanlar da büsbütün el üretimiydi.
Pekala ya Bilgisayarlar?
Bir öbür etkileyici muvaffakiyet, bakılırsavin muvaffakiyetinden sorumlu bilgisayarlara aitti. Natürel ki, bilgisayarlar kendi başlarına o kadar standart değildi ve devrin “modern” bilgisayarları, üst üste dizilmiş birkaç buzdolabının boyutundaydı.
Yük değerli olduğunda, bilim insanları “çekirdek ip bellek” olarak bilinen eşsiz bir bellek dizaynını denemeye karar verdiler. Vaktine bakılırsa inanılmaz derecede verimli bulunmasına ve epeyce fazla tartı tasarrufuna yardımcı bulunmasına karşın, insani bir dokunuşa gereksinimi vardı.
İnsanların, programın tüm 0’larını ve 1’lerini harika bir hassasiyetle çevirmek için bir iğne kullanmaları gerekiyordu. nazaranvden sorumlu bireylerin birçok dokuma çalışanlarıydı.
Apollo Rehberlik Bilgisayarı (AGC) ve Ekran Klavyesinin (DSKY) ardında ortaya çıkan teknoloji, vakit içinderının epeyce ötesindeydi. Apollo bilgisayarı, entegre devreleri ve bilgisayar çiplerini kullanan birinci kıymetli aygıttı.
Bizi aya götüren teknoloji, çağdaş bir dijital saatle karşılaştırılabilir bir belleğe sahipti.
Çağdaş Uzay Seyahati Ne Kadar Farklı?
Elon Musk’ın otomobilleri uzaya fırlatmasını ve milyarderlerin sırayla uzaya çıkması daha sonrasında, artık epeyce şeyin değiştiğini görmek kolay. Bilim topluluğu son birkaç on yılda epeyce şey öğrendi ve roket biliminin artık emekleme periyodunda olmadığı kesin.
Daha esnek giysiler, geniş uzay araçları ve daha uzun bakılırsavler, çağdaş uzay seyahati tecrübelerinden yalnızca birkaçı. NASA, sadece ikisi başarısız olan 200’den çok beşerli uçuş bakılırsavi tamamladı. 1969’daki birinci bakılırsavden bu yana, on iki insan daha Apollo 11’in ayak izlerini muvaffakiyetle takip etti ve Ay’da yürüdü.
Beşerli nazaranvlerin ötesinde, dünya çapındaki kurumlar uzak uzay aracı kullanarak Venüs ve Jüpiter üzere başka gezegenlerle “temas kurmayı” başardılar. NASA’nın çağdaş uzay fotoğrafçılığı, koltuğumuzdan kalkmadan galaksileri görmemize bile müsaade veriyor.
Beşerler bu biçimdelardan beri çabucak hemen bir sefer daha Ay’a yahut farklı bir gezegene inmemiş olsa da, NASA dünyaya bağlı olma periyodunun sona ermesini umuyor. NASA, uzun müddettir Mars’ı ziyaret etme mümkünlüğünü araştırıyor. Şu anda Mars’ta insansız bakılırsavler yürütülüyor ve kâfi takviye ve araştırma ile bunun yakın gelecekte beşerli hale geleceğini umuyor.
Hiç emsalsiz, Apollo 11 vazifesi, insanlığın en değerli başarılarından biri. Muvaffakiyetin ardındaki beşerler, yaratıcı tahlillerle o devrin yetersiz üzere görünen teknolojisini destekleyebilmek için günün her saatinde çalıştı. Ve buda başarılı oldular. Bu olay on yıllar evvel gerçekleşmiş olsa da, tarihi bir daha tanımlamak için hudutları zorlayan bilim insanları için ilham verici olmaya devam ediyor.